vandaag was ik in Apeldoorn. ik stond bij het pand waar ik 2x 9 maanden in de crisisopvang zat, via jeugdzorg. 1/x🧵
met mijn 3 kinderen, mijn man en mijn hond stond ik op de stoep en ik vertelde ik waar ik 25 jr geleden sliep, de tuin in ging, waar de leiding kantoor had. het duurde even voor de 2 oudsten (11 en 7) snapten dat ik daar niet met oma woonde. de jongste rende wat rond (4) 2/x
een van de deuren opende en een opgewekte man in rode badjas durfde ik aan te spreken onder het mom nu of nooit. "is dit nog steeds van jeugdzorg?" "nee, wij hebben het erna gekocht. heb jij hier gewoond?" "ja 25 jaar geleden.” we bespraken mijn kamer. de tuin, de keuken. 3/x
hij vroeg of ik het er fijn had gehad. ik zei ja, hier wel. hij zei fijn, je bent niet de eerste. ooh nee? komen er vaker mensen? ja soms, we wachten nog steeds op die ene bekende dame. ik wist meteen dat hij Anouk bedoelde. ze zat er niet met mij, kort ervoor. Michel 4/x
kwam net uit toen ik daar zat. alles kwam boven. alles tegelijk. ik barstte in tranen uit en heb gehuild de hele weg van Apeldoorn naar Arnhem want nu pas drong binnen dat ik die weg iedere dag aflegde om mij VWO te halen. alleen. onzichtbaar. zo braaf mogelijk. nu pas 5/x
snap ik dat ik het daar 'fijn' had want ja het was beter dan bij mijn laveloze ouders maar IK HAD TOEN EEN PSYCHOLOOG NODIG. ieder kind dat uit huis geplaatst wordt heeft per definitie psychische hulp nodig. hoe goed ze zich ook gedragen. 6/6 #jeugdzorg #igj #jz
@sasscarfi Mooi beschreven, dank. Wat duurt het toch lang om die emoties te mogen laten voor wat ze zijn, bij die Sas van toen. Fijn dat je hebt kunnen huilen. Je bent niet alleen, gelukkig zijn er mensen die van je houden. Dank voor je tweet. XXX
@sasscarfi Ach dat meisje, dat zo veel te sterk moest zijn al zo jong..hartjes voor haar en voor jou ❤️❤️